มวยไทย ถือเป็นการละเล่นพื้นบ้านของคนไทยในสมัยกรุงศรีอยุธยา ที่มีลักษณะการต่อสู้ป้องกันตัว และได้ถูกนำไปใช้ประโยชน์เพื่อทำสงครามในสมัยก่อน แม้แต่พระมหากษัตริย์ในสมัยอยุธยาก็ทรงโปรดปราน และมีความสามารถในวิชามวยไทย เช่น สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8 (สมเด็จพระเจ้าเสือ) ซึ่งท่าแม่ไม้มวยไทยนั้นมีหลากหลายท่า และหนึ่งในนั้นก็คือท่า “ปักษาแหวกรัง”
ปักษาแหวกรัง ท่วงท่าแม่ไม้มวยไทยที่อ่อนช้อย สวยงามและดุดัน
ท่าแม่ไม้มวยไทยนั้น อ่อนช้อย สวยงามและดุดัน ปักษาแหวกรัง ถือว่าเป็นท่าที่มีเอกลักษณ์ และมีความน่าสนใจเป็นอย่างมาก มักใช้ในการตั้งรับวงใน ซึ่งก็คือการที่มักมวยทั้งสองฝ่าย อยู่ในท่าที่คลุกวงในกัน หรือ ทั้งสองฝ่ายมีการคล้องกอดซึ่งกันและกัน ต่อจากนั้นก็จะแหกออกจากวงต่อสู้
วิธีการใช้ท่าปักษาแหวกรัง
เนื่องจาก มวยไทย นั้นถูกจัดแบ่งแยกให้เป็นสองฝ่าย ประกอบไปด้วยฝ่ายรุกและฝ่ายรับ ในท่าปักษาแหวกรังนั้น เหมาะสำหรับการตั้งรับ ซึ่งฝ่ายรับจะต้องระมัดระวังอาวุธ จากฝ่ายตรงข้ามโดยการก้าวเท้าไปข้างหน้า มีการเอียงไปทางซ้ายเล็กน้อย และทิ้งน้ำหนักให้อยู่ที่เท้าซ้ายเป็นหลัก ในขณะเดียวกันก็ต้องงอแขนทั้งสองข้าง ให้ยกขึ้นมาวางติดกันซึ่งมีลักษณะคล้ายกับท่าทางการไหว้ และต้องกางข้อศอกออกจากกันทั้งสองข้าง ประมาณหนึ่งคืบด้วย ต้องใช้ประสาทสัมผัสทางสายตา เพื่อมองดูอาวุธหมัดจากฝ่ายตรงข้าม และต้องมีการคิดอย่างมีชั้นเชิง เพื่อจะได้ส่งต่อการใช้ท่าอื่นๆต่อไป เมื่อออกจากวงต่อสู้ และท่านี้จะถูกเลือกใช้ในสถานการณ์ที่ฝ่ายเรากำลังเสียเปรียบฝ่ายตรงข้าม หากใช้ได้อย่างถูกต้องก็อาจจะทำให้เรานั้นเป็นฝ่ายได้เปรียบ
